po różnorodnych i nietypowych doświadczeniach, związanych z ponadrocznym okresem izolacji, uczniowie wracają do szkoły. Perspektywa powrotu budzi w nich różne emocje- są dzieci, dla których zdalna nauka wydawała się być wybawieniem od trosk związanych ze szkolnymi trudnościami i codziennej „walki o przetrwanie”. Są również dzieci, które co prawda deklarują radość związaną z oczekiwanym od tak dawna powrotem do szkoły, jednak jest to radość podszyta pewnym niepokojem- jaki będzie ten szkolny świat? Czy relacje z koleżankami i kolegami nie uległy zmianie? Czy przyjaźnie przetrwały okres rozłąki? Zachęcamy, aby pierwsze tygodnie stacjonarnej nauki poświęcić na adaptację, odbudowanie nadszarpniętych przez izolację relacji i naruszonych więzi. Nie wiemy, co przeżywają uczniowie. Zarówno dla dzieci, jak i dorosłych, doświadczenia związane z pandemią są sytuacją niecodzienną, z którą nie mieliśmy do tej pory do czynienia. Dajmy sobie prawo do tego, aby nie wiedzieć, bądźmy uważni na to, czego uczniowie potrzebują, uznajmy ich emocje i nazwijmy problemy, a nade wszystko stwórzmy bezpieczną przestrzeń do rozmowy o nich. Aby chociaż trochę ułatwić realizację tego celu, przekazujemy państwu garść inspiracji.
